Ο Λευτέρης Αυγενάκης, τον οποίο υποχρεώθηκε να διαγράψει χθες από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. ο πρωθυπουργός, δεν είναι ένας απλός βουλευτής ούτε ένα από τα πολλά «γαλάζια» στελέχη πρώτης γραμμής.
Υπήρξε κυριολεκτικά το πολιτικό «πρωτοπαλίκαρο» του Κυριάκου Μητσοτάκη, προτού ακόμη αυτός βρεθεί στην ηγεσία του κόμματος, όπως ήταν και από πριν της ευρύτερης οικογένειας Μητσοτάκη.
Αυτό το χαρακτηριστικό τού δίνει και μια μοναδικότητα, η οποία δεν υπήρξε μάλιστα συγκυριακή, αλλά διαρκής. Και ως παρακοιμώμενος για δεκαετίες ολόκληρες, δεν θα μπορούσε παρά να αντιπροσωπεύει και να «μεταφέρει» -με τις δικές του ιδιαιτερότητες- το ίδιο ύφος και ήθος εξουσίας με τον χώρο όπου ανατράφηκε πολιτικά.
Κακά τα ψέματα, λοιπόν, ο Λ. Αυγενάκης ως αντίληψη και νοοτροπία αποτελεί προέκταση του Κ. Μητσοτάκη και ο τρόπος με τον οποίο «συνελήφθη» να συμπεριφέρεται μπροστά στον γκισέ του αεροδρομίου και στον 22χρονο εργαζόμενο κανονικά δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη. Ήταν ένα μικρό μόνο «δείγμα» -ή και απόδειξη- της αλαζονείας με την οποία κυβερνάται η χώρα σε όλους τους τομείς, με πρωτεργάτη μάλιστα τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Το «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» του κ. Αυγενάκη είναι η εξειδίκευση και η εξατομίκευση του «Εμείς πήραμε 41%» -και… κάπως έτσι «κάνουμε ό,τι θέλουμε»-, που δεν έπαψε στην πραγματικότητα να διαπερνά την κυβερνητική λειτουργία ακόμη και μετά την εκλογική σφαλιάρα του 28%.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, εάν η κάμερα του αεροδρομίου δεν είχε καταγράψει τη σκηνή με τον πρώην βουλευτή να τραμπουκίζει, ακόμη μία συγκάλυψη θα ήταν τετελεσμένη. Και αυτό, καταρχάς, διότι, ενώ είχε γίνει εδώ και μέρες σχετική έγγραφη καταγγελία από την Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων στις υπηρεσίες, ουδείς αρμόδιος ευαισθητοποιήθηκε να διατάξει οποιαδήποτε έρευνα για το περιστατικό.
Πέραν αυτού, όμως, υπάρχει και ολόκληρη η προϊστορία του κ. Αυγενάκη. Όχι μόνο πριν από το 2019, οπότε ο κ. Μητσοτάκης τον είχε χρίσει πανίσχυρο γραμματέα της Ν.Δ., αλλά και όλα τα μετέπειτα χρόνια, για τον «βίο και την πολιτεία» του οποίου στους δύο νευραλγικούς τομείς του αθλητισμού και της γεωργίας θα μπορούσαν να γεμίσουν τόμοι ολόκληροι.
Ο πρωθυπουργός ούτε μία ούτε δύο, αλλά άπειρες φορές έπρεπε να τον είχε απομακρύνει αυτήν την πενταετία, πριν από τον πρόσφατο ανασχηματισμό, η αλλαγή του οποίου ήταν εκ των ων ουκ άνευ. Όπως και τώρα, η διαγραφή είναι στάχτη στα μάτια που ρίχνει ο κ. Μητσοτάκης μέχρι να ξεχαστεί το θέμα, ώστε να επανέλθει αργότερα ο κ. Αυγενάκης. Γι’ αυτό του αφήνουν τη βουλευτική έδρα…
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»