Από σήμερα μέχρι τις 3 Δεκεμβρίου θα ασχοληθώ με το θλιβερό παρασκήνιο των Δεκεμβριανών, γεγονότων που σημάδεψαν την Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας!
Η αριστερά, στις διάφορες εκδοχές της, μιλάει για “ανεξήγητο λάθος”, “παγίδα” και άλλα παρόμοια. Δεν ήταν ούτε “παγίδα”, ούτε “ανεξήγητο λάθος”! Τα Δεκεμβριανά σχεδιάστηκαν και εκτελέστηκαν βάσει σχεδίου, το οποίο εφαρμόστηκε κατά γράμμα, κι είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα! Αν σας μπέρδεψα, θα σας ξεμπερδέψω αμέσως, με γεγονότα και ντοκουμέντα!
Γράφει η Αμαλία (Χ)
Ερώτημα: Γνώριζε η ηγεσία του ΚΚΕ ότι η Ελλάδα είχε εκχωρηθεί στους Βρετανούς, από τον “πατερούλη” Στάλιν; Απάντηση: Ασφαλώς και το γνώριζε και κατόπιν σοβιετικών εντολών, αναγκάστηκε να υπογράψει τις (καταδικαστικές…) Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας, αλλά και να συμμετάσχει στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, υπό τον Γ. Παπανδρέου. Επίσης, κατόπιν σοβιετικών εντολών, ΔΕΝ κατέλαβε την εξουσία τον Οκτώβριο του 1944, αν και θα μπορούσε να το πετύχει με σχετική ευκολία!
Ερώτημα: Είχαν οι Σοβιετικοί εικόνα της κατάστασης στην Ελλάδα και άνθρωπο να επιβάλλει τις θελήσεις τους, ανά πάσα στιγμή; Απάντηση: Ασφαλώς και είχαν! Στα τέλη Ιουλίου του 1944, κατέφτασε στην Ελλάδα (αεροπορικώς, σε αντάρτικο αεροδρόμιο της Θεσσαλίας) Σοβιετική Στρατιωτική Αποστολή, υπό τον συνταγματάρχη Γκριγκόρυ Ποπώφ. Έκτοτε, ο Ποπώφ παρέμεινε στην Ελλάδα, λειτουργώντας ως άτυπος πρεσβευτής. Κατά τα Δεκεμβριανά, ο Ποπώφ διέμενε στο ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρετανία” (έδρα της “μοναρχοφασιστικής” κυβέρνησης Παπανδρέου) και είχε καθημερινή επικοινωνία με την Μόσχα, μέσω ασυρμάτου.
Δεν θα θέσω ερωτήματα, στα οποία δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία για την απάντηση. Όπως: (α) Αν θα τολμούσε ποτέ το ΚΚΕ να ξεκινήσει ένοπλη εξέγερση χωρίς εντολή της Μόσχας – και μάλιστα διαρκούντος του Β’ Π.Π. (β) Αν θα μπορούσε ο Ποπώφ (με ένα τηλεφώνημα, ακόμα και μ’ ένα νεύμα!) να προλάβει ή έστω να σταματήσει την εξέγερση.
Σύμφωνα με τον κομμουνιστή ιστορικό Σόλωνα Γρηγοριάδη, στο βιβλίο του “Δεκέμβριος 1944, το ανεξήγητο λάθος”, η ηγεσία του ΚΚΕ (δηλαδή ο Γ. Σιάντος), είχε επαφή με την Μόσχα μέσω ασυρμάτου:
«Ο Δημητρώφ, που ήταν στη Μόσχα, ανέλαβε το ρόλο ενδιάμεσου ΚΚΕ και ΚΚΣΕ. Όμως, δεν επικοινωνούσε άμεσα με το ΚΚΕ. Παρεμβαλλόταν και δεύτερος ενδιάμεσος, ο γραμματέας του ΚΚ Βουλγαρίας, Τράικο Κοστώφ. Ο Δημητρώφ θα έφερε το ψευδώνυμο “Παππούς”. Έτσι ο Στάλιν εξασφάλιζε ότι μια υπόδειξή του θα κρυβόταν μέσα σ’ αυτή τη διαδικασία και, αν αποκαλυπτόταν, αυτός δεν θα ήταν εκτεθειμένος έναντι των Συμμάχων»
Πάμε τώρα στα ντοκουμέντα. Πώς είπατε; “Παγίδα”; “Ανεξήγητο λάθος”; “Δεν είχε δώσει εντολή ο Στάλιν”; Αστεία πράγματα! Στα Βουλγαρικά Κρατικά Αρχεία, υπάρχει “Ραδιοτηλεγράφημα του Kostov προς το ΚΚΕ για τη γνώμη του Dimitrov σχετικά με τις μάχες της Αθήνας”, με ημερομηνία 15/12/1944, με εντολή (“συμβουλή”) Δημητρώφ (δηλαδή Μόσχας!) για συνέχιση του αιματοκυλίσματος:
«Ο παππούς συμβουλεύει ο αγώνας να συνεχιστεί. Εμείς κάνουμε καθετί δυνατό»
Πηγή: Β. Κόντη και Σ. Σφέτα, “Εμφύλιος Πόλεμος, Έγγραφα από τα γιουγκοσλαβικά και βουλγαρικά αρχεία”.
Στα ίδια αρχεία υπάρχει και η απάντηση Σιάντου στην “συμβουλή” του “Παππού”, τέσσερις ημέρες αργότερα (“Ραδιοτηλεγράφημα του Kostov προς τον Dimitrov”):
«Ο Σιάντος σ’ ευχαριστεί για τη συμβουλή. Ανακοινώνει ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα»
Πηγή:
Τα παραπάνω έγγραφα υπάρχουν και στα αποχαρακτηρισμένα Κρατικά Αρχεία της Ρωσσίας και τα παραθέτει στο βιβλίο του “Άκρως Απόρρητο, οι σχέσεις ΕΣΣΔ-ΚΚΕ 1944-1952”, ο διαπρεπής ιστορικός Νίκος Παπαδάτος.
Προφανώς, η ίδια “συμβουλή” του Δημητρώφ (του Στάλιν!) προς το ΚΚΕ, για “έναρξη του αγώνα”, υπάρχει σε κάποιο αρχείο, που παραμένει ακόμα απόρρητο, για προφανείς λόγους. Όπως παραμένουν απόρρητα 12 τηλεγραφήματα που έστειλε ο Ποπώφ στην Μόσχα, την περίοδο των Δεκεμβριανών, τα οποία βρήκε στα αρχεία ο Παπαδάτος, χωρίς όμως να έχει το δικαίωμα να τα ερευνήσει.
