Μπορεί ο κύριος Μητσοτάκης να επιχειρεί κάθιδρος να απαξιώσει την πλήρη αποδόμησή του από δύο πρώην πρωθυπουργούς και προέδρους της ΝΔ παριστάνοντας τον δουλευταρά πρωθυπουργό που… προχωράει μπροστά διαγράφοντας χαμερπείς βουλευτές, ωστόσο η πραγματικότητα τον ξεπερνάει.
Όσο κι αν δε θέλει να το παραδεχτεί, επί της ουσίας είναι πλέον ένας πρωθυπουργός σε αποδρομή.
Η κοινή εμφάνιση Καραμανλή-Σαμαρά αυτό το μήνυμα έστειλε.
Σε διαφορετικούς τόνους ο καθένας του διαμήνυσαν ότι χώρα και παράταξη οδηγούνται στα βράχια και ούτε καν σκέφτεσαι να γυρίσεις λίγο το τιμόνι μπας και τα αποφύγουμε.
Μην αυταπατάστε και μην τσιμπάτε με όσα γράφουν και διαρρέουν οι μητσοτακικοί παπαγάλοι περί… πολεμικής συμμαχίας Καραμανλή-Σαμαρά κατά του Μητσοτάκη.
Καθώς είναι αδύνατον για ευνόητους λόγους καραμανλισμός και σαμαρισμός να συνυπάρξουν.
Απλώς εμφανίστηκαν μαζί ώστε να είναι πιο ηχηρό το SOS.
Εκπροσωπώντας εντούτοις ο καθένας -ήταν εμφανέστατο- τη «σχολή» σκέψης του.
Κατά την άποψή μας ο Καραμανλής ήταν ο συνετός και ο συνεπής της βραδιάς.
Επέμεινε στα όσα λέει από την αρχή των διαφωνιών του με τον μητσοτακισμό, φανερώνοντας εμμέσως και τους λόγους που αποφάσισε να μην ξαναείναι υποψήφιος με αυτή τη ΝΔ.
Πεντακάθαρος!
Ο Σαμαράς από την άλλη -ας μας επιτραπεί ο χαρακτηρισμός- ήταν η απατημένη γκόμενα της βραδιάς.
Ενώ τα έκανε μπάχαλο το ’93 με αποτέλεσμα να παλινορθωθεί ο «τελειωμένος» Ανδρέας, ενώ μόνο πατριωτική δεν ήταν η διακυβέρνησή του, ενώ στήριξε με νύχια και με δόντια τον Μητσοτάκη για να γίνει κυρίαρχος, αίφνης κραυγάζοντας και ουρλιάζοντας τον εμφάνισε ως τον χειρότερο πρωθυπουργό της μεταπολίτευσης (είχε ασκήσει πάλι έντονη κριτική, όχι όμως σαν την προχθεσινή).
Εντελώς αναξιόπιστος και αριβίστας!
Γιατί;
Το αποκάλυψε σήμερα ο εκδότης της «δημοκρατίας» Ιωάννης Φιλιππάκης σε άρθρο-παρέμβαση για τα παραταξιακά τεκταινόμενα: «Θα σας απαντήσουμε εμείς γιατί παρέμεινε και τώρα «επαναστάτησε»! Γιατί απώλεσε κάθε ελπίδα να γίνει Πρόεδρος Δημοκρατίας ή Ευρωπαίος επίτροπος ή έστω επίτροπος του Ιερού Ναού της Υπαπαντής στην Καλαμάτα. Γιατί περίμενε να βυθιστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις ευρωεκλογές για να υιοθετήσει ιδέες και αρχές που απεύχετο μετά βδελυγμίας».
Αυτά για την εκδήλωση και τα παραλειπόμενα.
Η ουσία όμως είναι ότι η χώρα δεν έχει άλλο χρόνο για διαπιστώσεις.
Πρέπει άμεσα να προχωρήσουμε από τα λόγια στις πράξεις για να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα της επιτρέψουν να αναπνεύσει.
Και με βάση τα δεδομένα μόνο η ΝΔ δύναται να τις δημιουργήσει.
Αν περιμένουμε να ανασυγκροτηθεί η κεντροαριστερά, ο Μητσοτάκης θα το βουλιάξει το καράβι.
Επειδή λοιπόν η σωφροσύνη και η συνέπεια υπερτερούν της αναξιοπιστίας και του αριβισμού, η λύση πρέπει να δοθεί από τον Καραμανλή με τον Σαμαρά να συναίνει σε ό, τι προτείνει παραμερίζοντας τις… αέναες προσωπικές φιλοδοξίες του (ευκαιρία να του δοθεί συγχωροχάρτι).
Και η λύση μπορεί να είναι μόνο μία: Αλλαγή ηγεσίας με φρέσκο και άφθαρτο πρόσωπο που θα σταθεροποιήσει τη χώρα και κατόπιν θα την οδηγήσει σε εκλογές ώστε να ανακτηθεί η χαμένη λαϊκή νομιμοποίηση.
Οψόμεθα…