Γενικός ορισμός
Ο Ελληνισμός ως πολιτισμικό φαινόμενο ανήκει στην κοινωνιολογική κατηγορία των ιστορικών μορφωμάτων.
Ως ιστορικό μόρφωμα χαρακτηρίζεται κάθε πολιτισμός, ο οποίος ακολουθεί μία πορεία μέσα στον χρόνο. Ως μόρφωμα χαρακτηρίζεται κάθε κοινωνική συλλογική οντότητα. Πρόκειται για ένα σύνολο παραγόντων και χαρακτηριστικών, τα οποία λειτουργούν ενιαίως και απαρτίζουν ένα ενιαίο σύστημα.
Τα βασικά χαρακτηριστικά ενός ιστορικού μορφώματος είναι:
α. Η ταυτότητα πολιτισμού, η οποία προσδιορίζει την πολιτισμική και ιστορική ιδιαιτερότητα του κάθε πολιτισμού.
β. ο τόπος γεννήσεως του πολιτισμού. Πρόκειται για την γεωγραφική φάτνη του κάθε πολιτισμού. Μετά την αρχέγονη διαμόρφωση του πολιτισμού, ο τόπος καθιερώνεται ως το λίκνο του συγκεκριμένου πολιτισμού, ως το οριοθέσιον, το οικόπεδο, η κατοικία του κάθε πολιτισμού. Οικόπεδο και οικοδόμημα με ποικιλία όχι μόνο τοποθεσίας αλλά και αρχιτεκτονικής μορφολογίας του πολιτισμικού οικοδομήματος.
γ. Ο λαός, ως συλλογικός φορέας του πολιτισμού. Ο κάθε λαός είναι φορέας του πολιτισμού του και έχει υποχρέωση να τον αναπαράγει, να τον εξελίσσει και να τον βελτιώνει.
δ. Η συλλογική θέσμιση του λαού. Ο λαός δημιουργεί θεσμούς και παραδόσεις για την καλύτερη δυνατή οργάνωσή του, για την εξασφάλιση της επιβιώσεώς του και για τη δημιουργία των προϋποθέσεων του μέλλοντός του.
ε. Η συλλογική βούληση και θέληση. Για να επιβιώσει ένας λαός, πρέπει να ξέρει τι θέλει, να προβληματίζεται και να προγραμματίζει το μέλλον του.
Πρέπει δηλ. να διαθέτει μία βασική συγκλίνουσα συλλογική βούληση για τη διαχείριση του παρόντος, την αξιοποίηση του παρελθόντος και τον σχεδιασμό του μέλλοντος του. Ετυμολογικώς οι λέξεις βούληση και θέληση έχουν το ίδιο περιεχόμενο. Όμως ωφελούν περισσότερο, εάν τις διακρίνουμε και πούμε ότι:
• Βούληση σημαίνει αυτό που θέλουμε και
• η θέληση εκφράζει την ένταση της βουλήσεως. Θέληση είναι τελικά η αποφασιστικότητα, η θεληματικότητα και η αποτελεσματικότητα της βουλήσεως.
Ο ειδικός ορισμός του Ελληνισμού
Ελληνισμός είναι ένας πολιτισμός, ο οποίος γεννήθηκε στο παρελθόν, επέζησε, εξελίχθηκε και έφθασε μέχρι την εποχή μας με διαχρονικό γνώρισμα την Ελληνικότητα.
Τα δομικά στοιχεία του Ελληνισμού είναι:
α. Ο πολιτισμικός και όχι ο φυλετικός του χαρακτήρας.
Αυτό σημαίνει ότι ο πολιτισμός μας είναι αυτός που κάνει τους Έλληνες και όχι οι Έλληνες τον πολιτισμό τους. Βεβαίως ο Ελληνικός λαός έχει την ευθύνη για την αναπαραγωγή, την προστασία και την προβολή του πολιτισμού του. Ο πολιτισμός δεν είναι κάποιος αερόβιος οργανισμός. Είναι σάρκα εκ της σαρκός μας και αποτελεί ζωτική διάσταση της ατομικής μας συνειδήσεως και του κοινωνικού μας βίου.
Το σημείο αυτό έχει τεραστία σημασία για το μέλλον του Ελληνισμού σε σχέση προς τις μεταναστευτικές – προσφυγικές ροές.
Οσοι μετανάστες μείνουν τελικά στη χώρα μας, θα πρέπει να τηρούν δύο προϋποθέσεις:
α.α. Να σέβονται τον Ελληνικό πολιτισμό ως τον κυρίαρχο πολιτισμό του τόπου μας. Δεν θα προσαρμοσθούμε εμείς στον δικό τους πολιτισμό αλλά αυτοί στον δικό μας.
α.β Η δεύτερη προϋπόθεση αφορά πρωτίστως εμάς. Οι αλλοδαποί δεν πρέπει να υπερβούν σήμερα το 15% του πληθυσμού και σε βάθος πεντηκονταετίας το 25%. Ένας πληθυσμός άνω των 60 εκατ. θα μπορούσε κοινωνικώς και πολιτικώς να ενσωματώσει ένα ποσοστό αλλοδαπών μέχρι 30-35%. Ένας μικρός πληθυσμός 10 εκατ. δεν μπορεί να αντέξει ένα ποσοστό αλλοδαπών άνω του 25%.
Πόσον μάλλον που ο Ελληνισμός βρίσκεται σε φθίνουσα δημογραφική πορεία. Αν δεν ληφθούν ειδικά μέτρα, σε 130 χρόνια από σήμερα δεν θα υπάρχουν πλέον απόγονοι των σημερινών Ελλήνων ούτε για δείγμα!
β. Το δεύτερο δομικό στοιχείο του Ελληνισμού είναι η διαχρονικότητα.
Ο Ελληνικός πολιτισμός είναι ένας μακραίωνας πολιτισμός, ο οποίος μπορεί να εξελίχθηκε, μπορεί να άλλαξε ιστορικές μορφές αλλά έφθασε έως εμάς λόγω της συνέχειας και της δυνάμεως των πολιτισμικών του στοιχείων.
Ο Ελληνικός πολιτισμός είναι ο πλέον ανθρωποκεντρικός και ιδεοκεντρικός πολιτισμός, που έχει αναδείξει η ανθρωπότητα και δεν πρόκειται να ξεπερασθεί, όσοι αιώνες και αν περάσουν. Από εμάς εξαρτάται, να μην διακοπεί η διαχρονική σχέση πολιτισμού, τόπου και ανθρώπου στην ευλογημένη αυτή χώρα, που αναζητεί απεγνωσμένα τα παιδιά της…